ശരണ മന്ത്രങ്ങള്‍ മനസ്സിലുണര്‍ത്തി വീണ്ടും ഒരു വൃശ്ചികം കൂടി പടിവാതില്‍ക്കല്‍ എത്തി നില്‍ക്കുന്നു. ഇത് സ്വാമി അയ്യപ്പന്റെ മണ്ഡലക്കാലം. മാലയിട്ടു വൃതമെടുത്തു പമ്പയില്‍ മുങ്ങി , മല ചവിട്ടി ഭക്തര്‍ സ്വാമി അയ്യപ്പന്റെ ദിവ്യ ദര്‍ശനത്തിനായി ശബരി ഗിരിയിലെയ്ക്ക് ഒഴുകാന്‍ തുടങ്ങുന്ന പുണ്യ മാസം.
പാലിലും നെയ്യിലും അഭിഷിക്തനായ സ്വാമിയെ കാണുന്നത് കോടി പുണ്യം. ഹരിവരാസനം പാടി നിറഞ്ഞ മനസ്സോടെ മലയിറങ്ങുമ്പോള്‍ അനുഭവിക്കുന്നത് പറഞ്ഞറിയിക്കാനാവാത്ത സമാധാനവും ശാന്തിയും. ഓരോ തവണ മലയിറങ്ങി പമ്പയിലെത്തി മുങ്ങി നിവരുമ്പോഴും ഇനി അടുത്ത മടങ്ങി വരവ് എത്ര വേഗം ആയിരുന്നെങ്കില്‍ എന്ന് മനസ്സ് പറയുന്നത് ഇവിടെ മാത്രം ഉണ്ടാവുന്ന അനുഭവം.
മാലയിടുന്ന നാള് മുതല്‍ ചര്യകളിലും ചിന്തകളിലും ചിട്ട വരുത്തി ശരണം വിളികളുമായി കഴിയുന്ന ദിനങ്ങള്‍ സമ്മാനിച്ചു കൊണ്ട് ഈ മാസം വീണ്ടും കടന്നു വരുന്നത് എനിക്ക് ഇത് പത്താം തവണ. പതിനാറു വയസ്സില്‍ കന്നി മല ചവിട്ടിയ ശേഷം ഒരു മണ്ഡലക്കാലവും സ്വാമിയെ കാണാതെ കടന്നു പോയിട്ടില്ല.
ഇത്തവണയും കായംകുളം പുതിയിടം ക്ഷേത്രത്തില്‍ പോയി മാല പൂജിച്ചു വാങ്ങി ധരിച്ചു വൃതം തുടങ്ങണം. മനസ്സും ശരീരവും ശുദ്ധി വരുത്തി , രണ്ടു നേരവും ശരണം വിളിയും, ക്ഷേത്ര ദര്‍ശനവുമായി വൃതത്തിന്റെ നാളുകള്‍ കഴിയണം. അടയാളമെന്ന പോലെ കറുപ്പ് തോര്‍ത്ത്‌ മുണ്ട് കഴുത്തില്‍ ചുറ്റി, ചെരുപ്പ് ധരിക്കാതെ എവിടെയും സഞ്ചാരം. വൃതത്തിലാണെന്ന് മറ്റുള്ളവര്‍ക്ക് മനസിലാക്കുവാനും, അത് വഴി അശുദ്ധി ഒഴിവാക്കുവാനും അത് സഹായകമാവും.
യാത്രയുടെ അന്ന് വൈകിട്ട് വരെ നിരാഹാരം. പിന്നെ അമ്മ ഉണ്ടാക്കുന്ന കഞ്ഞി കുടിച്ചു ദീപാരാധന തൊഴാന്‍ രാമപുരം ക്ഷേത്രത്തിലേക്ക്. അവിടുന്ന് തന്നെ കെട്ട് നിറച്ചു ഇരുമുടിയും തലയിലേറ്റി എല്ലാവരുടെയും പ്രാര്‍ഥനകള്‍ ഏറ്റുവാങ്ങി ശബരി മലയിലേക്ക് അഞ്ചു മണിക്കൂറോളം നീളുന്ന യാത്ര.
പമ്പയില്‍ എത്തുമ്പോഴേക്കും പന്ത്രണ്ടു മണി കഴിഞ്ഞിട്ടുണ്ടാവും. തണുത്ത വെള്ളത്തില്‍ മുങ്ങി കുളിച്ചു, കര്‍പ്പൂരം കത്തിച്ചു, പമ്പാ ഗണപതിക്ക്‌ തേങ്ങയടിച്ചു, ശ്രീരാമനെയും ആന്ജനെയനെയും തൊഴുതു മണികണ്ഠനെ കാണുവാനായി മുകളിലേക്ക്. പണ്ടൊക്കെ എവിടെയും ഇരിക്കാതെ ഒറ്റ നടപ്പില്‍ തന്നെ മുകളിലെത്തുവാന്‍ ആവേശമായിരുന്നു. ഇപ്പൊ കുത്തനെ ഉള്ള ആദ്യ പകുതി കഴിഞ്ഞാല്‍ ഒന്ന് ഇരുന്നു കിതപ്പടക്കാതെ തുടരുവാന്‍ കഴിയാറില്ല.
മുകളിലെത്തുമ്പൊഴേക്കും നടതുറന്നിട്ടുന്ടാവില്ല. നടപ്പന്തലില്‍ അല്‍പ്പ നേരം വിശ്രമം. നട തുറക്കുന്നതിനു വേണ്ടിയുള്ള കാത്തിരിപ്പ്. ഒടുവില്‍ കാത്തിരിപ്പിന് അന്ത്യം കുറിച്ച് കൊണ്ടുള്ള മണി നാദം. അകമ്പടിയായി യേശുദാസിന്റെ ഭാവ സാന്ദ്രമായ ശബ്ദത്തില്‍ മൈക്കിലൂടെ ഒഴുകിയെത്തുന്ന അയ്യപ്പ സ്തുതി. എവിടെയും മുഴങ്ങുന്ന ശരണം വിളികള്‍ തീര്‍ക്കുന്ന ഭക്തി നിര്‍ഭരമായ അന്തരീക്ഷം. പിന്നെ കൊച്ചു കടുത്ത സ്വാമിക്ക് തേങ്ങയടിച്ചു ഓരോ പടിയും തൊട്ടു തൊഴുതു പതിനെട്ടാം പടി കയറ്റം. കാത്തു നിന്ന് ഒടുവില്‍ സാക്ഷാല്‍ അയ്യപ്പ സ്വാമിയുടെ സന്നിധിയില്‍. ഇരുമുടിയുമേന്തി അയ്യപ്പനെ തൊഴുതു നില്‍ക്കുമ്പോള്‍ മനസ്സില്‍ നിറയുന്നത് പറഞ്ഞറിയിക്കാന്‍ ആവാത്ത ശാന്തിയും സമാധാനവും മാത്രം.
എത്ര നേരം അങ്ങനെ നിന്നാലും മതി വരില്ല എങ്കിലും തിരക്ക് അതിനൊരു തടസ്സമാവുമ്പോള്‍, മനസ്സില്ലാ മനസ്സോടെ വീണ്ടും മുന്നോട്ട്. ഭസ്മക്കുളത്തില്‍ മുങ്ങി വന്നു മണികണ്ഠന് ചുറ്റും ശയനപ്രദക്ഷിണം രണ്ടു തവണ ചെയ്തിട്ടുണ്ട് , കഠിനമായ സമസ്യകള്‍ ജീവിതത്തില്‍ കടന്നു വന്ന സമയങ്ങളില്‍. അപ്പോഴൊക്കെ കലിയുഗവരദന്‍ കനിഞ്ഞിട്ടുമുണ്ട്. എന്തായാലും ഇത്തവണ ശയനപ്രദക്ഷിണം ഇല്ല. .
നെയ്ത്തേങ്ങ ഉടച്ചു നെയ്യ്‌ പാത്രത്തിലേക്ക് പകര്‍ന്ന് അഭിഷേകത്തിനായി കൊടുക്കും.കെട്ടിലെ അവിലും മലരും കല്‍ക്കണ്ടവും അന്നദാനതിലേക്കായി വെച്ചിരിക്കുന്ന പാത്രത്തില്‍ നിക്ഷേപിക്കും. പിന്നെ മേല്‍പ്പാലം വഴി മാളികപ്പുറത്തേക്ക്. മാളികപ്പുറത്തു തെങ്ങയുരുട്ടി പനിനീര് തളിച്ച് , കറുപ്പയ്യ സ്വാമിക്ക് വെറ്റില പാക്ക് വെച്ച്, നവഗ്രഹങ്ങളെ വലം വെച്ച് തൊഴുതു അവിടെ നിന്നും വാവര് സ്വാമിയുടെ നടയിലേക്ക് . കെട്ടിലുള്ള കുരുമുളക് അവിടെ കൊടുത്തു തൊഴുതു ആഴിയില്‍ ചെന്ന് കയ്യിലുള്ള തേങ്ങാ കഷ്ണങ്ങള്‍ അവിടെ എറിയും. അവിടെ നിന്നും പകുതി കത്തിയ ഒന്നോ രണ്ടോ തെങ്ങാമുറികള്‍ തിരികെ എടുക്കും.അത് പ്രസാദത്തോടൊപ്പം ചേര്‍ക്കാനുള്ളതാണ്.
എല്ലാം കഴിഞ്ഞു ക്യൂ നിന്ന് അരവണയും ഉണ്ണിയപ്പവും വാങ്ങി, താഴെ നിന്ന് കാനന വാസനെ ഒരിക്കല്‍ കൂടി തൊഴുതു തിരികെ പമ്പയിലേക്ക്. സ്വാമിയെ കാണുവാനുള്ള അതിയായ ആഗ്രഹം കൊണ്ടാവാം കയറ്റം കഠിനമായി തോന്നിയിട്ടില്ല ഒരിക്കലും. പക്ഷെ ഇറക്കം ശരിക്കും ക്ഷീണിപ്പിക്കുന്നത് തന്നെ. കല്ലും കമ്പും കൊണ്ട് കാലു നോവുന്നതും ഇറക്കത്തില്‍ വെച്ച്. ഒടുവില്‍ നടന്നു തളര്‍ന്നു തിരികെ പമ്പാ തീരത്ത് എത്തി വേദനയെടുത്ത് വിങ്ങുന്ന കാല്‍പ്പാദം തണുത്ത വെള്ളത്തില്‍ വയ്ക്കുമ്പോള്‍, എന്ത് സുഖം.
പിന്നെ ഏറെ സമയം എടുത്തു പമ്പയില്‍ ഒരു നീരാട്ട്. ക്ഷീണമൊക്കെ മാറി അവിടെ സ്ഥിരമായി എല്ലാ വര്‍ഷവും ചായക്കട നടത്തുന്ന ഹരിപ്പാട്ടുകാരന്‍ പ്രഭകരെട്ടന്റെ കടയില്‍ നിന്ന് കപ്പയും കഞ്ഞിയും സ്വാദോടെ കഴിക്കാം. പന്ത്രണ്ടൊക്കെ ആവുമ്പോള്‍ തിരികെ പോവാന്‍ എല്ലാവരും തയ്യാറായിട്ടുന്ടാവും. മെല്ലെ മെല്ലെ തിരക്കുകളില്‍ നിന്ന് അകന്നു വാഹനം നീങ്ങുമ്പോള്‍, പൂങ്കാവനം കണ്ണില്‍ നിന്ന് മറഞ്ഞു തുടങ്ങുമ്പോള്‍ എന്തോ നഷ്ടപെട്ട പോലെ വിഷമം തോന്നുമെങ്കിലും അടുത്ത വരവിന് ഇനിയും ഉടനെ തിരികെയെത്തും എന്ന് സ്വയം ആശ്വസിക്കും. ഒടുവില്‍ ഓച്ചിറ പരബ്രഹ്മ ക്ഷേത്രത്തില്‍ എത്തി മാല ഊരി വൃതം അവസാനിപ്പിച്ചു സാധാരണ ജീവിതത്തിലേക്ക് മടക്കം.
ഇനിയും എത്ര കൊല്ലം ഈ പതിവുകള്‍ ആവര്‍ത്തിച്ചാലും ഓരോ തവണയും യാത്ര തുടങ്ങുമ്പോള്‍ ആദ്യമായി പോവുന്ന അതെ ആവേശം തന്നെ മനസ്സില്‍ തോന്നും. ആത്മ നിയന്ത്രണത്തിന്റെ പാഠങ്ങള്‍ ആവര്‍ത്തിച്ചു തരുന്നതിനോപ്പം ചെറുപ്പത്തില്‍ പഠിച്ച, ഇപ്പോള്‍ കൈമോശം വന്നു തുടങ്ങുന്ന ശീലങ്ങളിലേക്കുള്ള ഒരു മടക്കം കൂടിയാണ് എല്ലാ കൊല്ലവും മുടങ്ങാതെ ഉള്ള ഈ യാത്ര എനിക്ക്. അത് കൊണ്ട് തന്നെ ഓരോ തവണ വൃശ്ചികമാസം വിരുന്നെത്തുമ്പോഴും ഇത്തവണയും ഈ യാത്രയ്ക്ക് മുടക്കം വരുത്തരുതേ എന്ന് സ്വാമിയോട് പ്രാര്‍ത്ഥന മാത്രം.
ഹരിവരാസനം വിശ്വമോഹനം
ഹരിതദീശ്വരം ആരാധ്യപാദുകം
അരിവി മര്‍ദനം നിത്യ നര്‍ത്തനം
ഹരിഹരാത്മജം ദേവമാശ്രയേ..
സ്വാമിയേ ശരണമയ്യപ്പാ..!
